Het was een bittere pil, toen ze zich realiseerde dat ze nooit moeder zou worden. Acht jaar lang heeft ze gestreden voor haar kinderwens; een pittig IVF traject, een miskraam en een stukgelopen huwelijk. Toen ze haar nieuwe leven omarmde kwam onverwachts haar droom uit. Ze ontmoette de liefde van haar leven en werd onverwachts moeder. Een ding weet ze zeker. Voor een relatie moet je ondernemen, het gaat niet vanzelf. Lees hieronder het verhaal van de Mamasita van de maand, Sharida (42).
Binnen de Hindoestaanse gemeenschap wordt er niet gesproken over IVF.
Fotografie, haar & visagie: Dave Sewtahal. Interview & styling: Nazia Witkamp.
Ik loop Who Cares binnen in Amsterdam en zie daar Sharida comfortabel zitten met een theetje in haar hand. Er verschijnt een grote en oprechte glimlach. Ze heeft er zin in, maar tegelijkertijd is het ook spannend. “Ik heb goed nagedacht of ik dit wel wilde doen. Ik vind het belangrijk om mijn verhaal te vertellen. Binnen de Hindoestaanse gemeenschap wordt niet gesproken over dit onderwerp”. Wat volgt is een mooi gesprek waaruit weer blijkt hoe belangrijk het is voor vrouwen om hun verhalen te delen. Zodat we samen taboes kunnen doorbreken en belangrijke onderwerpen zoals IVF bespreekbaar kunnen maken.
Wie ben je? Wat doe je? Waarom doe je dat?
Ik ben Sharida Sardar, 42 jaar. Samen met mijn vriend Wouter (43) en Rowin (2) woon ik in Rijswijk. Op de eerste plaats mama en daarnaast werkzaam bij het Ministerie van Economische Zaken als Senior Functioneel Beheerder. Op de afdeling Bedrijfsvoering coördineer ik de werkzaamheden van mijn collega’s functioneel beheerders. Mijn collega’s zijn allemaal mannen en dat is een bijzondere dynamiek en ontzettend leuk. Ze zijn lekker direct en daar hou ik van. Ik krijg energie van werken, van uitgedaagd worden.
Klinkt als een uitdagende baan. Hoe combineer je werk met moederschap?
Ik werk de ene week drie dagen en de andere week werk ik vier dagen. Ik heb voor deze constructie gekozen omdat ik tijd wil besteden met Rowin. Een goed opvangplan is cruciaal. Rowin gaat maandag en dinsdag naar het kinderdagverblijf. Woensdag zijn we samen. De ene week op donderdag is Rowin bij opa & oma die van Ouderkerk naar Rijswijk komen, en de andere week is hij met mama. Vrijdag is hij met zijn papa. Rowin vindt het heerlijk om bij zijn opa en oma te zijn. Hij is groot fan van opa.
Relaties gaan niet vanzelf. Je moet echt ondernemen.
Je was 40 toen je moeder werd van Rowin. Heb je bewust gewacht met het starten van een gezin?
Toen ik 21 jaar was ben ik getrouwd met mijn eerste liefde. Op mijn 25ste spraken we onze kinderwens uit en besloten we een gezin te starten. Dit hebben we acht jaar lang geprobeerd, maar dat lukte helaas niet. Het kostte uiteindelijk na twaalf jaar onze relatie. Het was echt een heftige tijd, omdat ik dacht dat hij voor mij ging.
Wat is er precies gebeurt?
Nadat we een jaar geprobeerd hebben om een kind te krijgen belanden we bij de arts. Daar ondergingen we beide diverse onderzoeken. Uit deze onderzoeken bleek niet dat een van ons onvruchtbaar was. Maar natuurlijk zwanger worden lukte niet. We besloten toen het IVF traject te starten. Mijn ouders, broer en zus wisten van het IVF traject, maar binnen de Hindoestaanse gemeenschap wordt niet gesproken over IVF.
Hoe verloopt een IVF traject?
IVF staat voor In-vitrofertilisatie (Wikipedia) waarbij het bevruchten van eicellen buiten het lichaam gebeurt. Een IVF-behandeling bestaat uit verschillende fasen. Het toedienen van dagelijkse injectie met hormonen tot aan de punctie. Nadat er is bepaald hoeveel eicellen de punctie heeft opgeleverd, worden de eicellen en zaadcellen bij elkaar gebracht. Als de bevruchting gelukt is worden er maximaal twee bevruchte eitjes teruggeplaatst in de baarmoeder. Hierna ga je aan de slag met injecties of tabletten om ervoor te zorgen dat de eitjes zich goed in nestelen. En dan is het afwachten totdat je menstruatie wel of niet aanbreekt.
Ik kan mij goed herinneren dat ik mezelf de eerste keer moest injecteren met hormonen. Ik was zo gespannen dat mijn handen begonnen te trillen. Ik kon mezelf daardoor niet goed injecteren en vroeg hem om hulp. Ik had nooit verwacht dat ik in zo een situatie terecht zou komen.
Acht jaar IVF. Hoe was dat voor je? 
Eenzaam en zwaar. Door het toedienen van de hormonen kwam ik veel aan in gewicht. Ik zag er daardoor anders uit en voelde me anders door al die hormonen. Ik had gelukkig mijn zusje met wie ik alles kan delen. Ik besloot tegelijkertijd een HBO studie Facility Management te doen zodat ik mij kon storten op iets anders. Want acht jaar lang bestond mijn leven uit IVF, kinderwens en ziekenhuisbezoeken. De studie was een goede afleiding. Ik kon mij ook daarachter verschuilen als mijn schoonouders mij confronteerde met de vraag wanneer we nou aan kinderen gingen beginnen. Dan kon ik zeggen dat ik eerst mijn studie wilde afmaken voordat ik aan kinderen begon.
Was de IVF behandeling succesvol?
Het duurde een aantal jaar en uiteindelijk raakte ik zwanger en we waren in de wolken. Ik kan me nog de blijdschap op zijn gezicht herinneren. Hij ging speciaal naar buiten om een kadootje voor mij te kopen. We waren zo verheugd dat na al die jaren, behandelingen en moeite, ik eindelijk zwanger raakte. Maar het mocht niet zo zijn. Een paar weken later toen ik alleen thuis was voelde ik een steek in mijn buik en kreeg ik bloedingen. Dit is niet goed, dacht ik bij mezelf. Ik kreeg een miskraam. Toen hij thuiskwam deelde ik dit met hem. Hij was uitermate teleurgesteld. Het verdriet was enorm. Ik besloot dat dit mijn laatste jaar IVF was. Ik kon het mentaal en fysiek niet meer opbrengen.
Hoe ging hij om met die teleurstelling?
Tijdens dat laatste jaar van IVF behandelingen kwam hij op een dag thuis en vertelde mij dat we moesten praten. Ik kon beter gaan zitten zei hij. Hij deelde mij mee dat hij het vaderschap bij een andere vrouw ging zoeken. Ik snapte niet wat hij daarmee bedoelde. Eerst dacht ik dat hij een grapje maakte. Maar hij was serieus. Hij ging weg en vond een vrouw met wie hij nu een kind heeft. Mijn wereld stortte in. Ik voelde verdriet, woede en teleurstelling. Ik had nooit verwacht dat hij zijn kinderwens zo obsessief zou najagen en mij daarvoor zou verlaten.
Hoe ben je door deze periode heen gekomen?
Na de scheiding heb ik na twee jaar ons huis verkocht. Ik ben toen een jaar bij mijn zusje gaan wonen. Daar kwam ik echt tot rust. Ik besloot in gesprek te gaan met een psycholoog om de afgelopen acht jaren een plek te geven. Ik accepteerde dat ik nooit moeder zou worden. Ik voerde veel gesprekken met mijn zusje en ging aan de slag met mijn gezondheid. Door het toedienen van de hormonen was ik veel aangekomen in gewicht. Ik viel af en ik solliciteerde naar een nieuwe baan met mijn diploma Facility Management op zak. Ik werd aangenomen bij het Ministerie van Landbouw voor de functie van Sr. Medewerker Service Center en kocht in 2012 een appartement in Rijswijk. Ik was eindelijk weer gelukkig en gezond. Ik had het ontzettend naar mijn zin in mijn nieuwe baan. Ik trok vaak op met mijn collega Wouter en voelde opeens vlinders in mijn buik.
Ik had nooit verwacht dat hij zijn kinderwens zo obsessief zou najagen en mij daarvoor zou verlaten.
Vertel! Wie is Wouter en wat is er gebeurt?
Wouter en ik werkte drie jaar samen bij Economische Zaken. We waren hechte collega’s en ik zag hem als een goede vriend. Ik kon ontzettend goed met hem praten. We gingen vaak met collega’s na het werk wat drinken of eten. De periode met mijn ex-man is zo heftig geweest dat ik het idee van een romantische relatie ook had opgegeven. Nadat Wouter mij naar huis had gebracht van een etentje bij collega’s thuis, kusten we elkaar. Ik was zo verward. Ik wilde hier niet aan toe geven. Na die kus ben ik gaan nadenken en voelde vlinders in mijn buik. Ik begon gevoelens te krijgen, maar worstelde hier ook mee. Door de ervaring met mijn ex, maar ook omdat ik mij altijd en alleen aangetrokken voelde tot Hindoestaanse mannen. Ik ga niet elke dag stamppot eten, dacht ik lachend bij mezelf. Wouter had ook niet eerder een relatie gehad met een Hindoestaanse vrouw, dus het was voor beide een cultuurshock. We gingen in gesprek en ik legde hem uit dat mijn familie, alleen al aan mijn moeders kant, tweehonderd leden telt en ik mijn masala kip niet kan opgeven. Wouter houdt van eten en nam zijn tijd om te wennen aan mijn enorme familie. En het blijkt dat ik stamppot hartstikke lekker vind.
Wanneer kwam je erachter dat je zwanger was van Rowin?
Nadat Wouter en ik een relatie kregen gingen we na een jaar samenwonen. We hebben zo een heerlijke tijd gehad! We houden allebei van reizen en gingen vaak op vakantie. Samen op stap, koken, uit eten. Wouter had geen kinderwens en ik had mijn kinderwens een plek gegeven, omdat ik er van uitging dat ik geen kinderen kon krijgen. We gingen dus samen van het leven genieten. Totdat mijn menstruatie uitbleef. Ik was toen 40 jaar en aan de pil. Op dat moment dacht ik, dat ik misschien wel in de overgang zat! Wouter zei tegen mij dat ik maar een zwangerschapstest moest doen. Ik nam dat natuurlijk niet serieus en had er voor de grap een gehaald. Ik kan me nog herinneren dat we gezellig in bed lagen met de zwangerschapstest op schoot. “Zie je wel”! zei ik. “Ik ben niet zwanger! Het is een kruisje”. Wouter wees mij er op dat een “kruisje” zwanger betekent. Ik snapte er niets van! Ik deed nog een test. Weer positief! We waren in shock! Twee weken later hadden Wouter en ik ter gelegenheid van de verjaardag van zijn vader een high-wine, waar je bij elk gerecht een andere wijn krijgt. “Hoe ga ik me hier uit praten”? dacht ik bij mezelf! Uiteindelijk besloten we het te vertellen tijdens het etentje. Mijn schoonouders waren in de wolken! Mijn schoonvader vond dit het mooiste kado die hij kreeg op zijn verjaardag. We werden de hele avond gefeliciteerd. Maar Wouter was nog steeds in shock. Hij wilde geen kinderen en vond het moeilijk te beseffen dat hij vader werd.
Wouter wilde geen kinderen, hoe was dat voor je?
Stressvol. Aan de ene kant was ik super gelukkig dat ik zwanger was, maar aan de andere kant besefte ik dat dit misschien wel mijn relatie zou kunnen kosten. Ik gaf Wouter de tijd en ruimte om na te denken wat hij echt wilde. Ik zou het hem niet kwalijk nemen als hij voor zichzelf zou kiezen. Na veel moeilijke, maar eerlijke gesprekken vertelde Wouter twee maanden later, dat hij ervoor ging. Mijn droom kwam uit, het plaatje was compleet! Wie had dat ooit gedacht na alles wat ik heb meegemaakt. Als ik het vergelijk met mijn vorige relatie dan zie ik wat ik gemist heb. Wouter is zorgzaam, lief, niet vies van huishouden of koken. We sluiten goed aan bij elkaar. We kunnen over gevoelens praten. Alles wat ik niet kon in mijn vorige relatie kan ik met Wouter. Hij is echt de liefde van mijn leven.
Hoe zou je Rowin omschrijven?
Na 36 weken en 4 dagen kwam Rowin op de wereld. De bevalling ging vlot. Rowin is echt een knuffelbeer. Elke dag besef ik hoe verliefd ik op hem ben. Hij is echt een bourgondiër. Hij houdt van eten, hij is sociaal en ondernemend. Hij houdt ervan ander te entertainen en is echt een vrolijk kind die graag elke dag buiten is. Zijn naam is een samenstelling van onze vaders Roestem en Willem en zijn achternaam Nonner. Moeder zijn van Rowin is geweldig. Mijn liefde voor hem is onvoorwaardelijk. Ik zorg met veel plezier voor hem. We beginnen elke dag met een lach op ons gezicht. Ik heb echt een geweldig zoontje. Ik voel me heel gelukkig en geniet elke dag. Wat is het leven toch mooi!
Tot slot: wat is jouw belangrijkste tip voor andere moeders?
Vergeet je relatie niet. Als je moeder wordt, dan word je opgeslokt door ouderschap en kun je elkaar makkelijk verliezen. Dit kun je voorkomen door tijd voor elkaar te maken en te plannen. Relaties gaan niet vanzelf. Je moet echt ondernemen. Wacht niet op de ander, maar organiseer het zelf. Zo heb ik Wouter een zes rittenkaart kado gedaan. Met mijn schoonouders heb ik zes data geprikt dit jaar, waarop zij op Rowin passen. Ik neem Wouter dan mee uit eten. Binnenkort gaan we gezellig een weekendje weg. Wouter houdt van bloemen. Zo stuur ik hem een mooi boeket met bloemen op de vrijdag dat hij met Rowin is. Ik doe daar dan een kaart bij met een persoonlijke tekst en schrijf daarin hoeveel ik van hem hou. Ook houdt Wouter van champagne dus koop ik af en toe een fles van zijn favoriete champagne. Als Rowin op bed ligt, verzorg ik een picknick in de woonkamer. Daarnaast vind ik het belangrijk dat ik mezelf mooi maak. Dit doe ik ook voor Wouter. Tijdens ons etentje doe ik mijn mooiste jurk aan en naaldhakken. Ik vind het belangrijk om mijn vrouwelijkheid niet te verliezen.
